Melt Yourself Down - Last Evenings On Earth

Leaf, 2016

 

In januari vorig jaar kwam Zun Zun Egui uit het Engelse Bristol met zijn tweede plaat 'Shackles' Gift'. Evenals voorganger 'Katang' uit 2011 was dat een heerlijke bonte mix van stijlen, met een duidelijk accent op Afrikaanse ritmes. Het deed uitzien naar de live-verrichtingen van de band (er stond een concert in het Groningse Vera gepland), maar in juni 2015 besloot de band het voor gezien te houden.

De oorspronkelijk uit Mauritius afkomstige zanger Kushal Gaya heeft gelukkig meer ijzers in het vuur. Van zijn andere band Melt Yourself Down verschijnt de tweede cd 'Last Evenings On Earth' en daarop is al net zo'n opzwepende kruisbestuiving te horen als op 'Shackles' Gift'. Er zijn echter ook wat verschillen, want bij Melt Yourself Down ligt de nadruk nog meer op de afrobeat, waardoor de plaat wat coherenter is dan die van Zun Zun Egui. Ook is een behoorlijk grote rol voor twee tenorsaxofoons weggelegd.

De Afrikaanse ritmes worden bij Melt Yourself Down op eigenzinnige verrijkt met invloeden uit jungle, reggae, punk, avant-garde en freejazz. Talking Heads zijn ook een hoorbare invloed, vooral ritmisch. De band weet ogenschijnlijk niet bij elkaar horende stijlen en muzikale frasen te combineren in zijn zomerse sound met een donker randje. Goed voorbeeld is The God Of You, waarin een saxmotief wordt neergelegd dat uit een ander nummer lijkt te zijn weggelopen maar dat wonderbaarlijk goed werkt, evenals de vrij solerende tenorsax. 

Een sterke rol is ook weggelegd voor de bas, die in vrijwel elke track prominent aanwezig is en samen met de alomtegenwoordige percussie voor heerlijk dansbare grooves zorgt. Vooral in het korte Communication weet Ruth Goller een fantastisch diepe baspartij neer te leggen en ook het baswerk in Bharat Mata is grandioos. Het is een van de songs waarop Gaya in het Creools zingt, wat hij vooral in het tweede gedeelte van 'Last Evenings On Earth' doet.  

Elektronische klanken zijn opvallend aanwezig in hoogtepunt Jump The Fire, waarin de beat iets trager is dan op de andere songs en een zware groove wordt gevonden die wordt losgelaten en weer wordt opgepakt. De een- dan wel tweestemmige saxen, uitgekiende percussie en uitbundige zang maken het muzikale plaatje op fraaie wijze compleet. Stilstaan is moeilijk want Melt Yourself Down dwingt je gewoon tot dansen, vooral op de onweerstaanbare beats en grooves van Big Children (Gran Zanfan) en Body Parts.

'Last Evenings On Earth' is een drukke plaat en daar zal niet iedere luisteraar gelukkig van worden. Wie echter houdt van stuiterende ritmes en muzikale diepgang, is bij Melt Yourself Down aan het goede adres. Het aantal lagen is groter dan je op het eerste gehoor zou denken en daardoor valt er nog lang wat nieuws te ontdekken in de muziek van het zevental. De heerlijk eigenwijze mix van stijlen is een lust voor het oor én goed voor de dansspieren. 

http://meltyourselfdown.com/