maandag 30 mei 2016

Dirk Serries - Etched Above The Bow Grip

Raw Tonk, 2016

 


De discografie van de Belgische gitarist Dirk Serries is gigantisch, maar de output onder zijn eigen naam, solo, is een stuk beperkter. Dat komt omdat Serries pas in 2012 besloot dat het niet langer nodig is om zich te verschuilen achter de namen vidnaObmana, zoals hij deed van 1984 tot 2005, en Fear Falls Burning, onder welke noemer hij muziek maakte van 2005 tot 2012. De laatste jaren is Serries steeds vaker te vinden in het free jazz-wereldje en het mag dan ook een logische stap genoemd worden dat hij nu met een eerste solo-cd komt met vrije improvisaties.

'Etched Above The Bow Grip' komt uit op het Engelse Raw Tonk-label, dat gerund wordt door saxofonist Colin Webster. Niet verwonderlijk want Webster is een muzikant waarmee Serries de laatste jaren veel heeft gespeeld. Meest recente voorbeelden zijn de debuutplaat en de tournee met het Kodian Trio, waarvan ook drummer Andrew Lisle deel uitmaakt. Wie getuige was van een van de optredens van dat trio, zal herkenningspunten vinden in het gitaarspel dat Serries op deze cd tentoonspreidt.

Dat Serries' spel als vrije improvisator is beïnvloed door Derek Bailey, lijdt geen twijfel. In de (spaarzame) begeleidende tekst bij dit album staat dan ook 'In memory of Derek Bailey 1930-2005). De discontinuïteit die zo kenmerkend is voor het spel van Bailey, vind je ook terug in de meeste stukken op 'Etched Above The Bow Grip'. Het zou Serries echter tekort doen om hem louter als Derek Bailey-adept te kwalificeren; daarvoor bezit zijn spel meer dan genoeg eigens.

De laatste twee tracks, bijvoorbeeld, bevatten toch overduidelijk sporen van het atmosferische spel dat als Serries' handelsmerk kan worden beschouwd. Celestial Perfume is grotendeels een drone. Het lijkt of de cd aan het eind wordt afgebouwd, want na dat stuk, dat al veel meer rust bevat dan al het voorgaande, volgt het verstilde The Broken Story End, waarin overigens wel heel veel gebeurt. Zachte, soms schurende klanken, al dan niet met een strijkstok gespeeld, soms fraai en soms wat ongemakkelijk klinkend, maken van het slotstuk een spannende exercitie.

De laatste twee stukken wijken echter wel af van wat de rest op 'Etched Above The Bow Grip' te bieden heeft. Serries leeft zich uit in meestal vrij korte muzikale zoektochten en het fijne daarbij is dat hij de noise niet schuwt, wat bijvoorbeeld goed te horen is in Assert Total Illusory Curve en Thorn As Spite. De plaat opent echter met krassende gitaargeluiden in Sweet Ruin. Op plaat ontbreekt het visuele aspect dat je bij een concert wel hebt en daardoor is het regelmatig gissen naar waar Serries zijn gitaar mee bewerkt/bespeelt. 

Van lineair spel is vrijwel nergens sprake op deze cd. Soms klinkt het spel als gerommel, zoals in Diffused Wire Appliance (met een beetje fantasie doet het denken aan een schuur met gereedschap), maar toch is altijd sprake van een focus. Dat kan zijn op een doel dat niet gevonden wordt maar waar wel doelbewust naar wordt gezocht, of puur op het exploreren van een gevonden klank. Gemakkelijk wegluisteren doet 'Etched Above The Bow Grip' niet, maar wie van ongepolijste, rauwe gitaarklanken houdt vindt hier genoeg van zijn of haar gading.

Aanzetten tot een melodie zijn er soms maar die worden afgebroken voordat het herkenbaar wordt; speelsheid en experimenteerdrift zijn belangrijker dan het vinden van de makkelijke weg. Elk stuk op de cd is fraai geïmproviseerd en heeft zijn eigen charme. Zeker vermeldenswaard is nog het mooie contrast tussen robuust spel en bijna stille momenten in het titelstuk. 'Etched Above The Bow Grip' is de zoveelste plaat van Dirk Serries in korte tijd en het is wederom een heel geslaagde.

http://www.dirkserries.com/ 

https://rawtonkrecords.bandcamp.com/album/etched-above-the-bow-grip 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten