Three Trapped Tigers - Silent Earthling

Superball Music, 2016

 

Het is even geleden dat Three Trapped Tigers zich meldde aan het platenfront, vijf jaar om precies te zijn. Een tijd lang heeft de band zelfs niet opgetreden. Afgelopen september was het drietal echter al te gast op het Incubate Festival, waar men een sterke set bestaande uit nieuw materiaal speelde, en nu is er  'Silent Earthling', een album dat evenals het optreden bewijst dat Three Trapped Tigers het nog steeds kan.

Drums, gitaar, keyboards en synths, heel veel synths, bepalen het vrijwel geheel instrumentale geluid van het Londense trio. Daarmee wordt een imposant geluid neergezet, vooral op deze nieuwe plaat die een duidelijk vettere productie heeft meegekregen dan voorganger 'Route One or Die' of de drie daaraan voorafgaande ep's. De steviger aanpak staat Three Trapped Tigers goed en gaat niet te koste van de helderheid van de sound.

De muziek van het drietal is te plaatsen onder de noemer elektronische math-, prog- en post-rock. Dat betekent complexe maatsoorten, zorgvuldig geconstrueerde composities, strak en technisch knap samenspel en elke noot raak en op zijn plaats. Het zijn ideale ingrediënten voor een gevoelloze en bloedeloze plaat, maar zo niet bij Three Trapped Tigers. Toegegeven: van emotionele impact moet de band het niet hebben, maar de manier waarop de mathematische precisie wordt verpakt in sterke composities zorgt ervoor dat de muziek erg aanstekelijk werkt.

De muziek op 'Silent Earthling' mag dan nergens uit de bocht vliegen, te netjes is die muziek ook niet. Echt smerige randjes zijn er overigens ook niet te bespeuren, al komt het synthgeluid soms in de buurt, zoals in het opzwepende Kraken. Fijn is dat het technische kunnen van de heren, hoewel duidelijk hoorbaar in de muziek, er niet meters uit hoeft te hangen. Er is geen behoefte aan solospots, alles staat in dienst van de composities en het hechte samenspel.

De eerste vier nummers van de cd zijn opzwepend heftig en doen de luisteraar bijna happen naar adem. Pas in het tweede deel van de plaat wordt af en toe gas teruggenomen. Invloeden komen uit prog-rock (King Crimson, Mahavishnu Orchestra), elektronica (Kraftwerk) en post-rock (Tortoise) maar ook de synthpop uit de jaren tachtig vindt zijn weg in het geluid van Three Trapped Tigers, uiteraard in het synthgeluid. Drum 'n bass is als invloed aanwezig in het onnavolgbare drumwerk van Adam Betts en in Tekkers is de invloed van funk goed terug te horen.

Klein minpunt, maar met de nadruk op klein, is dat het soms allemaal wat veel van het goede is. De stuiterende rockmuziek vol technisch vernuft is, hoe fraai ook, wat veel voor de geest om te bevatten, hoewel de schaduwzijde bij herhaald beluisteren wel lichter begint te kleuren. Het is goed dat Three Trapped Tigers terug is en geen enkel vormverlies toont. De zwaarder aangezette sound zorgt ervoor dat 'Silent Earthling' zelfs iets meer indruk maakt dan de voorganger.

http://www.threetrappedtigers.com/