woensdag 20 april 2016

Cult Of Luna & Julie Christmas - Mariner

Indie Recordings, 2016

 


Het Zweedse zevental Cult Of Luna wist in het vorige decennium een fijne mix te vinden van atmosferische post-rock, sludge en post-metal. Met name met 'Salvation' uit 2004 en 'Somewhere Along The Highway' uit 2006 wist de band hun invloeden op fraaie wijze gestalte te geven. Laatstgenoemd album werd afgelopen donderdag integraal uitgevoerd tijdens Roadburn in Tilburg en daar bleek dat de plaat anno 2016 nog fier overeind staat. 

Maar niet alleen tien jaar en langer geleden wisten de Zweden de juiste snaar te raken, want het in 2013 verschenen 'Vertikal' kan zich meten met de twee eerder genoemde albums. In veelal lange nummers weet Cult Of Luna atmosferische stukken en agressieve uithalen te koppelen zonder dat het geforceerd aandoet. Wel heeft de band soms de neiging nummers iets te lang door te laten dreinen, waardoor de aandacht verslapt.

Het sludge- en post-metalgenre zijn de Amerikaanse zangeres Julie Christmas ook niet vreemd, want zij maakte deel uit van Battle Of Mice, waarvan in 2006 het album 'A Day Of Nights' verscheen. Gelijktijdig was Christmas zangeres bij de sludge/noiseband Made Out Of Babies, welke band van 2005 tot en met 2008 drie platen uitbracht, en als solo-artieste kwam zij in 2010 met het album 'The Bad Wife' op de proppen.

Bij een samenwerking als die tussen Cult Of Luna en Julie Christmas is het altijd maar de vraag of men elkaar weet aan te vullen of zelfs tot grotere hoogte te stuwen, of dat het allemaal toch een beetje schuurt en men elkaar in de weg zit. Op 'Mariner' blijkt van het laatste in ieder geval niets. Het valt sowieso te prijzen dat Cult Of Luna openstaat voor verandering en buiten de reeds gebaande paden wil treden.

Nu doet de band niet veel concessies op 'Mariner', al moet gezegd worden dat wat van de scherpe randjes, die bijvoorbeeld 'Vertikal' zo'n sterk album maakten, zijn afgeslepen. Wat ervoor in de plaats komt, kan echter alleen maar tot tevredenheid stemmen want Christmas voegt daadwerkelijk iets toe. Haar stemgeluid, dat in een enkele passage naar Björk neigt maar genoeg eigens heeft, zal niet iedereen kunnen bekoren maar kleurt de muziek van Cult Of Luna wel duidelijk lichter. Bovendien klinkt het zevental met zangeres aanmerkelijk melodieuzer dan zonder. 

Opvallend is verder dat op 'Mariner' meer sprake is van songs met een kop en een staart, zonder dat de lengte van de nummers is ingekort. Zo duurt afsluiter Cygnus bijna vijftien minuten en klokt het daaraan voorafgaande Approaching Transition op een seconde na dertien minuten. Verder doet het album af en toe wat spacey aan, vooral in de keyboards, maar overheersen doet dat niet.

En de stukken op 'Mariner' zijn sterk, op één uitzondering na. Curieus is dat dat uitgerekend het enige stuk op de plaat is waarop Christmas niet zingt. Approaching Transition blijft lang hangen in atmosferische post-rock met lome zang die maar weinig kan boeien en het harde en schreeuwerige einde kan het stuk niet meer redden. Atmosferisch maar wel pakkend zijn de eerste drie minuten van opener A Greater Call, voordat Johannes Persson daar schreeuwend een einde aan maakt.

Ook voor het overige niets dan lof over deze samenwerking. Christmas zingt mooi, maar schreeuwt en krijst ook als het nodig is, al dan niet in samenwerking met brulboei Persson. Christmas' afwisselende vocalen komen het best tot hun recht in The Wreck Of S.S. Needle. In Cygnus komen alle elementen van Cult Of Luna en Julie Christmas samen: machtige sludge en post-metal, melodieuze gitaarpartijen, Perssons' schreeuw tegenover de melodieuze zang van Christmas en bovenal een fraai uitgekiende opbouw die leidt tot een meeslepende finale. Samenwerking geslaagd, album geslaagd.

http://cultofluna.squarespace.com/

https://juliechristmas.bandcamp.com/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten