Live: Baroness & Vitamin X

De Helling, Utrecht

Woensdag 23 maart 2016

 

Het zit Baroness bepaald niet mee, maar bij de pakken neerzitten doet de band niet. Op de dag dat terroristen twee aanslagen plegen in Brussel staat uitgerekend 'die band van het busongeluk' geprogrammeerd in die stad. Daar spelen is onmogelijk en dus wijkt de band uit naar Volt in Sittard. Vanavond speelt het viertal een geplande show in De Helling in Utrecht, waar men zeven maanden geleden nog een smetteloos concert gaf (zie hier). Destijds was het concert niet helemaal uitverkocht, maar nu wel.

Daar zal de nieuwe plaat 'Purple' mede debet aan zijn. Dat is een collectie ijzersterke gelaagde songs die toch tot meebrullen uitnodigen en het is de beste plaat van Baroness tot nu toe. In augustus vorig jaar speelde de band uit Savannah, Georgia, nog niets van dat album, al moeten de werkzaamheden aan die plaat zich toen al in het eindstadium hebben bevonden. Het weerhield het kwartet muzikanten er niet van een energiek, enthousiast en vooral erg goed optreden te geven.

Met het nieuwe album op zak kan het alleen maar nog beter worden, toch? Dat wordt het ook, maar toch ook weer niet. Het concert kent een paar smetjes. Opener Kerosene hakt er niet zo meedogenloos in als vorig jaar March To The Sea dat deed, waardoor het concert wat onwennig begint. Dat is bij het tweede nummer (inderdaad, March To The Sea) meteen verholpen. Problematischer is dat het geluid niet optimaal is, zeker niet voor degenen die vooraan staan. De zang komt lange tijd niet goed door. Pas nadat een toeschouwer daar duidelijk hoorbaar wat van zegt, wordt het iets beter. 

Het concert van vanavond heeft ook iets minder vaart dan dat van augustus 2015. Soms wordt iets te lang gepauzeerd tussen twee nummers en er zijn veel rustige gitaarintro's te horen. Dat haalt de vaart uit het optreden. Die rustige stukken horen echter wel bij de muziek van Baroness en zijn vaak wonderschoon. Laatste minpuntje is dat het fraaie, epische Chlorine & Wine, een van de hoogtepunten van 'Purple', live niet helemaal uit de verf komt. De gitaar van Pete Adams staat in dit nummer iets te hard, waardoor de dubbele leadgitaarstukken niet goed overkomen.

 
Bovenstaande kritiekpunten leiden er echter niet toe dat Baroness vanavond een minder optreden geeft, want wat heeft deze band een grote hoeveelheid goede rocksongs in vooraad! Alle songs van 'Purple' worden vanavond gespeeld, en uitgezonderd het reeds genoemde Chlorine & Wine zijn de uitvoeringen grandioos. De band weet daarnaast welke songs van 'Yellow & Green' live het best tot hun recht komen en ook het vijftal songs van die plaat wordt onberispelijk uitgevoerd. 'Red' en 'Blue' komen er met Isak respectievelijk The Gnashing bekaaider vanaf.

Opvallend verschil met het optreden in augustus is dat bassist Nick Jost regelmatig achter het keyboard te vinden is om wat sfeerverhogende passages te spelen. Maar Baroness is op de eerste plaats een gitaarband en de tandem John Baizley - Pete Adams is alleen maar hechter geworden. Daarnaast imponeert vooral Adams met grandioos gitaarspel. Baizley's vocalen komen aanvankelijk dus niet goed door, maar zodra dat euvel verholpen is blijkt de zichtbare bevlogenheid ook hoorbaar in zijn zang. 

En bevlogenheid is sowieso een belangrijk kenmerk van Baroness op het podium: de band blaakt van energie, vertrouwen en enthousiasme. Als je denkt dat de band in de reguliere set het kruit wel verschoten heeft, volgen nog twee toegifts die het tegendeel bewijzen. Isak is een oudje, maar een van de allerbeste songs die Baroness in huis heeft, dus laat ze die alsjeblieft nooit achterwege laten. Het slotlied is het luidkeels meegebrulde Take My Bones Away, dat live veel beter klinkt dan op de plaat. Al zijn er dus wat smetjes te bespeuren vanavond, het neemt niet weg dat Baroness een geweldige liveband is die een rechtgeaarde rockfan niet mag missen.

Voorafgaand aan het optreden van Baroness verzorgt hardcore/trashpunkband Vitamin X het voorprogramma. De muziek van dit viertal uit Amsterdam, dat gek genoeg ervoor kiest de aankondigingen in het Engels te doen, past eigenlijk niet bij die van Baroness, maar de enthousiaste set is erg vermakelijk, al is het alleen al om de op het podium heen en weer springende zanger Marko Korac (naar voor en naar achter gaat niet, want er is geen ruimte), die ook regelmatig de niet goed vaststaande en daardoor steeds naar voren komende basdrum terug moet zetten. De snelle, felle, korte songs hebben niet zoveel om het lijf maar zijn het aanhoren desondanks waard en de tomeloze inzet waarmee die songs worden gebracht zorgt in de zaal voor glimlachende gezichten. Als special guest komt John Baizley opdraven om op gitaar een Black Flag-cover mee te spelen. Zeer amusant optreden.

http://yourbaroness.com/ 

https://vitaminx.bandcamp.com/