Live: Baroness & Kong

Tivoli De Helling, Utrecht

Dinsdag 25 augustus 2015

Het laatste plaatwerk van Baroness dateert inmiddels van meer dan drie jaar geleden. Daar is natuurlijk het busongeluk dat de band op 15 augustus 2012 bij Bath in Engeland overkwam mede debet aan. Revalidatie was nodig en drummer Alan Blickle en bassist Matt Maggioni verlieten de band. Vervangers werden gevonden in drummer Sebastian Thomson en bassist Nick Jost en zodra dat weer mogelijk was is de band weer gaan optreden. Vanavond in Utrecht concerteert het viertal dus zonder dat een nieuw album voorhanden is, maar het weerhoudt Baroness er niet van een zeer bevlogen liveshow neer te zetten.

Voordat het zover is mag het Amsterdamse Kong het voorprogramma verzorgen. Deze band bestaat al sinds 1988 en heeft een aantal prachtplaten op zijn naam staan met door metal, industrial en elektronische muziek beïnvloedde rock. In het verleden deed de muziek het zelfs goed op de dansvloer, maar nadat bassist Aldo Sprenger de band na een hiaat van zeven jaar in 2007 nieuw leven inblies, is de sound weer wat meer richting metal opgeschoven. Kenmerkend voor Kong is dat live in quadrofonische opstelling wordt gespeeld, met het publiek tussen de bandleden in. Zo niet vanavond in Utrecht, helaas. De vier bandleden staan keurig op een rijtje op één podium opgesteld en dat doet toch afbreuk aan het unieke karakter van hun liveshow. De muziek is er trouwens niet minder om, al duurt het even voor het zaakje echt goed op gang komt. De sterke gitaarriffs vermengd met elektronica doen het redelijk goed bij het Utrechtse publiek, maar eigenlijk past Kong niet zo goed als voorprogramma. Volgende keer weer graag als hoofdact in de voor deze band gebruikelijke opstelling.

Baroness-zanger/gitarist John Dyer Baizley jut het publiek alvast op voordat de band een noot heeft gespeeld. Het viertal uit Savannah, Georgia, opent vervolgens furieus met March To The Sea, een van de prijsnummers van de laatste plaat 'Yellow and Green'. De energie spat werkelijk van het podium en slaat over op het enthousiaste publiek. Met gestrekt been inkomen noemen ze zoiets. Wat volgt is een set met louter sterke metal- en rocksongs, waarbij de nadruk logischerwijs ligt op materiaal afkomstig van 'Yellow and Green', maar waarbij ook voorganger 'Blue Record' niet wordt vergeten. Van 'Red Album' wordt slechts Isak gespeeld, maar dat is dan ook een (volkomen terechte) publieksfavoriet die niet mag ontbreken.

De laatste plaat van Baroness is niet de meest heavy plaat van de band, maar live wordt er een schepje bovenop gedaan, waardoor de nummers nog beter tot hun recht komen. Bovendien worden de meest energieke tracks van 'Yellow and Green' allemaal gespeeld en behoren naast March To The Sea ook Board Up The House, Eula, The Line Between en (in de toegift) Take My Bones Away tot de hoogtepunten van de show, evenals A Horse Called Golgotha van 'Blue Record'. Maar eigenlijk is het hele concert één groot hoogtepunt. Baizley heeft soms enige moeite om vocaal boven de muziek uit te komen, maar hij wordt geholpen door het publiek, waarvan een flink deel de teksten luidkeels meezingt. Opvallend is hoe goed het samenspel tussen Baizley en leadgitarist Pete Adams is. Laatstgenoemde doet in zijn tomeloze inzet niet onder voor de frontman en zijn gitaarspel is om de vingers bij af te likken. De songs blijven puntig, worden niet opgerekt maar vakkundig, strak en energiek voor het voetlicht gebracht. De band is gedreven en bezield en Baizley komt oprecht over in zijn dankwoord aan het publiek.

Baroness geeft zodoende een magnifiek rockconcert dat menigeen nog lang zal heugen. De energie die de band live brengt zal moeilijk te vangen zijn op een studioplaat, maar toch is het te hopen dat de band binnen afzienbare tijd met een opvolger gaat komen van 'Yellow and Green'. En vervolgens weer snel over de oceaan vliegt om hier te komen spelen.

http://yourbaroness.com/ 

https://www.facebook.com/YourBaroness?fref=ts 

http://www.kong.nl/ 

https://www.facebook.com/KONGband?fref=ts