zondag 26 juli 2015

Een smerige bak teringherrie

Nightslug - Loathe

Lost Pilgrims Records, 2015


Als er een prijs zou bestaan voor de band met het mooiste smerige geluid, dan zou het Düsseldorfse Nightslug zeker tot de genomineerden behoren. Hun tweede album 'Loathe', op LP verschenen bij het Franse label Lost Pilgrims, bevat in een dik half uur een hoeveelheid morsige sludge om je vingers bij af te likken (maar dat zal vast vies smaken). 

Het Duitse trio is opgericht in 2011 en liet tot nu toe een demo en een album, 'Dismal Fucker', het levenslicht zien. De bandleden zijn afkomstig uit de hardcore- en punkscene en zij omschrijven de muziek van Nightlslug als 'filth'. Een simpel maar volmaakt doeltreffend woord, want de sludge, doom, hardcore, metal, noiserock en punk van het drietal maakt de onzindelijke verwachtingen die het woord 'filth' wekken volledig waar. 

Neem alleen al het eerste nummer van kant B, Disease, gebaseerd op een logge monsterriff die zowel aan Neurosis als aan Melvins refereert: het tempo is traag, bas en drums klinken vet en zwaar, de zang agressief en vervormd. Black Sabbath komt kort even langs, waarna de overweldigende sound in al zijn vunzigheid die vergelijking weer teniet doet. Neurosis op zijn smerigst zou het niet beter doen. Disease is met bijna acht minuten het langste nummer op een plaat met louter hoogtepunten, want ja: zo goed is 'Loathe'.

Het album opent met Vile Pigs, startend met een bak feedback en gesproken tekst, waarna bas en drums invallen met een vette riff die Unsane doet verbleken, en de hardcorevocalen vervormd en haatdragend worden uitgespuwd. Het zijn ingrediënten die vaker voorkomen op 'Loathe', maar van eenvormigheid is geen sprake. Dat wordt meteen bewezen met het tweede stuk van de plaat, tevens titelstuk. Als Vile Pigs je nog niet geveld heeft, doet Loathe dat alsnog en dat op zeer gewelddadige wijze in een veel hoger tempo. Deze crustpunk-uitspatting is zo rauw en agressief dat de drang tot vernielen moet worden onderdrukt.

The Thrill Is Gone: Repulsion en het de LP afsluitende Tainted Throne zijn weer logge sludgemetal-gevaarten die hun sloopwerk verrichten door trage doomriffs, veel feedback en een flinke bak distortion op de bas. De snelle hardcorepunk van Under a Bane maakt de kwaadaardige en misantropische stemming van deze plaat compleet en met Pure bewijst Nightslug dat industrial en sludge heel goed samen kunnen gaan.

Echt, voor de fraaiste smerige sludge moet je momenteel net over de grens in Duitsland zijn. Nightslug levert met 'Loathe' een boosaardig, zwartgallig en slonzig visitekaartje af en gaat in een half uur vernietigender te werk dan een uit gehard staal bestaande sloopkogel. Verkrijgbaar op geel of zwart vinyl.

https://www.facebook.com/nightslug 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten