donderdag 9 juli 2015

Een moeilijk te doorgronden ensembleplaat

Kris Davis Infrasound - Save Your Breath

Clean Feed, 2015


De Canadese pianiste Kris Davis is, naast haar muzikale bijdragen op albums van verschillende jazzartiesten, al enige jaren bezig met het creëren van een redelijk eigenzinnig oeuvre onder eigen naam. Op haar nieuwste plaat laat zij haar muziek voortbrengen door een allesbehalve alledaags gezelschap, bestaande uit een pianist (Davis zelf) gitarist (Nate Radley), organist (Gary Versace), drummer (Jim Black) en vier (bas)klarinettisten (Ben Goldberg, Oscar Noriega, Joachim Badenhorst, en Andrew Bishop). Kris Davis tekende voor alle composities. 'Save Your Breath' krijgt lovende kritieken maar ik ben, na de tijd genomen te hebben om deze plaat te laten landen, iets minder positief.

'Save Your Breath' is te klassificeren als een ensemblejazzplaat, maar toch is het niet typisch zo'n album. Er zijn invloeden waar te nemen uit kamerjazz, rock, funk en modern klassiek. Probleem met de plaat is dat het moeilijk is om er echt in te komen, om er echt van te houden. De muzikaliteit staat in elk nummer buiten discussie, maar het doet me niet zoveel. Ik heb er nochthans enkele uren aan besteed, me afvragend wat er mist. En dat is: levendigheid. Het album heeft zeker geen gebrek aan ideeën, integendeel, maar het wekt ook geen verbazing omdat het uit zijn voegen barst. Het ensemblespel en de solo's zijn mooi, maar erg opzwepend is het niet. De productie laat ieder instrument goed tot zijn recht komen, maar het klinkt nogal clean en steriel.

Toch kent het album zijn hoogtepunten, met name in het tweede deel. Het funky bas- en drumspel, bijvoorbeeld, in Whirly Swirly en het ontregelende einde van dit stuk waarop de muzikanten eindelijk hun reserves laten varen, zorgen voor wat reuring. Ook het levendige The Ghost Of Your Previous Fuckup (fraaie titel!), aangedreven door drummer Jim Black, brengt leven in de brouwerij. En dat opwinding niet per sé veroorzaakt hoeft te worden door uitbundig, uptempo of luidruchtig spel, wordt bewezen met het titelstuk, dat de plaat afsluit. Het is een ambient- en droneachtig stuk, een kwartier lang ingehouden spanning dat de aandacht goed weet vast te houden.

Dat neemt niet weg dat 'Save Your Breath' als geheel toch enigszins teleurstelt. De plaat is moeilijk te doorgronden, daardoor enigszins ongrijpbaar (wat wel weer spannend kan zijn maar dat effect hier niet heeft) en mist met name in de eerste drie stukken dynamiek en expressie. De speelvreugde spat er niet hoorbaar vanaf. Zeker met een bezetting met klarinetten in verschillende soorten en maten had wat meer groove, wat meer stuwing en wat meer muzikale zeggingskracht verwacht mogen worden.

http://www.krisdavis.net/ 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten