Het beloftestadium al ver voorbij

Mette Rasmussen Chris Corsano Duo - All The Ghosts At Once

Relative Pitch Records, 2015

Sommige, uitzonderlijke, muzikale talenten hoeven niet tot bloei te komen, simpelweg omdat het talent direct tot volle wasdom is gekomen. De jonge Deense altsaxofoniste Mette Rasmussen, opererend vanuit Trondheim, Noorwegen, levert samen met de meer ervaren Amerikaanse drummer Chris Corsano een even speelse als volwassen proeve van bekwaamheid in negen volledig geïmproviseerde stukken.

Corsano is afkomstig uit Englewood, New Jersey. Hij speelde met uiteenlopende artiesten als Evan Parker, Kim Gordon, Björk, Nels Cline, Thurson Moore, Joe McPhee en Nate Wooley, maar hij is vooral vaak te horen samen met saxofonist Paul Flaherty. Hij is het kale duoformat dus wel gewend. Het woord 'kaal' is overigens niet echt van toepassing op de drumstijl van Corsano; hij is zeer actief met rollende drumpatronen en verschillende technieken op de bekkens, en hij zorgt ervoor dat een bas of piano geen moment wordt gemist.

Rasmussen is minder ervaren maar is hard op weg om naam te maken. Zij bracht vorig jaar met het punkjazztrio Trio Riot een gelijknamige cd uit. Dat Rasmussen er niet voor terugdeinst venijnig gierend voor de dag te komen, is op 'All The Ghosts At Once' een aantal keren te horen, te beginnen bij opener Train Track. Dat stuk begint nog rustig, met een metalig zingend bekken van Corsano, maar al vrij snel gaat het duo over naar hectischer en heftiger terrein. Rasmussen is er niet alleen om mooi te blazen; haar geluid is bij tijd en wijle ruw te noemen, alsof Albert Ayler altsax in plaats van tenorsax speelt. Van enig epigonisme is overigens geen sprake. Binnen hetzelfde stuk schakelt Rasmussen in een handomdraai over naar een meer lieflijke klank. Met Train Track is direct de toon gezet van een afwisselend en meeslepend album.

De beide korte stukken getiteld _ _ _ _ _'s Lament zijn ingetogener en aftastender, maar het is daarom niet minder boeiend. In Contester slaat vervolgens de vlam weer in de pan, eerst met een rollend rommelende Corsano en aansluitend met een voluit gaande Rasmussen. Het lange Exploding Foods laat alle facetten de revue passeren die dit duo zo enerverend maken. Soms klinken Rasmussen en Corsano zacht en prikkelend, dan weer fel uithalend. De experimenteerdrift is groot maar altijd blijft de focus muzikaal en nergens gaat het finaal over de kop. O Space Heater! My Space Heater! is ook zo'n lang stuk, maar hier wordt wat abstracter gemusiceerd. Het miniatuurtje Yesterday's Teenyboppers Are Today's Republicans, waarin Rasmussen in haar instrument blaast zonder mondstuk waardoor de sax bijna klinkt als een fluit, besluit de plaat.

Rasmussen en Corsano zijn gelijkwaardige muzikanten en dat de een wat meer ervaren is dan de ander doet daar niet aan af. Als je niet beter wist, zou je denken dat dit duo al jaren samenspeelt. Corsano bevestigt zijn status als inventieve drummer, zonder dat hij teveel aandacht opeist met zijn muzikale vondsten. Rasmussen laat op 'All The Ghosts At Once' horen in deze freejazz duo-setting volledig tot haar recht te komen. Haar een belofte noemen doet haar tekort. Die belofte is met deze plaat al volledig ingelost.

Mette Rasmussen en Chris Corsano spelen op 5 juli in Koffie & Ambacht te Rotterdam.

http://cor-sano.com/